استهزاگری یهود (قرآن)از مصادیق استهزاگران، که در آیات قرآن معرفی شده‌اند قوم یهود است. ۱ - استهزای پیامبر اسلاماستهزاى پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از سوى يهود: ۱. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْ...؛اى افراد باايمان! (هنگامى که از پيغمبر تقاضاى مهلت براى درک آيات قرآن مى‌کنيد) نگوييد: راعنا؛ بلکه بگوييد: انظرنا. بشنويد!....» با توجّه به شأن نزول، مقصود يهوديان از كاربرد كلمه «راعنا»، استهزاى حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده كه خداوند، به‌كارگيرى آن را ناشايست و ممنوع كرده است. ۲. «إنَّ الَّذِينَ هَادُواْ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ ...؛بعضى از يهود، سخنان را از جاى خود، تحریف مى‌کنند؛ و (به جاى اينکه بگويند: شنيديم و اطاعت کرديم)، مى‌گويند: شنيديم و مخالفت کرديم! و (نيز مى‌گويند:) بشنو! که هرگز نشنوى! و (از روى تمسخر مى‌گويند:) راعنا (= ما را تحميق کن!)»تا با زبان خود، حقايق را بگردانند و در آيين خدا، طعنه زنند....» ۲ - استهزای آیات الهیاستهزاى آیات الهی از سوى يهود: «وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللّهِ يُكَفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا ...؛و خداوند (اين حکم را) در قرآن بر شما نازل کرده که هرگاه بشنويد افرادى آيات خدا را انکار و استهزا مى‌کنند....» در شأن نزول آيه آورده‌اند: يهوديان، مجالسى را براى استهزاى آيات الهى ترتيب مى‌دادند. ۳ - استهزای پیامبری عیسیاستهزاى پيامبرى عیسی علیه‌السلام از سوى يهود: «وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ ...؛و گفتارشان که: ما، مسیح عيسى بن مریم، پيامبر خدا را کشتيم! در حالى که نه او را کشتند، و نه بر دار آويختند؛ لکن امر بر آنها مشتبه شد....» برداشت، مبتنى بر اين است كه «رسول‌اللَّه» در گفتار يهوديان بوده است و بر اين اساس، به نظر مى‌رسد كه اقرار صريح آنان به رسالت عيسى علیه‌السلام براى تمسخر آن حضرت بوده است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۲۳۳، برگرفته از مقاله «استهزاگران (یهود)». |